Black Friday: en de winnaar is… alvast niet altijd de consument.

Sinds eergisteren ontploft mijn mailbox. Ongeveer elk uur opnieuw. Overal kortingen, ergens tussen 15 en 30%, uitzonderlijk zelfs tot 50%. Omwille van een heel speciale reden: Black Friday. Euh?

Professioneel hou ik van de métier “retail” en ik begrijp de uitdagingen waar de sector vandaag voor staat. Globalisering, omnichannel, complete digitalisering, en de klant die met niets minder tevreden is dan de ultieme shopervaring mét gratis levering binnen de 24h door een sympathieke koerier als kers op de taart.

Hoe is dat financieel haalbaar met een promobeleid dat elk jaar intensiever lijkt te worden? Nog eens 20% korting een weekend lang – het is niet niets. En zeker niet als die kortingen opgedrongen worden door de markt met midseason net achter de rug en straks de koppelverkoop als voorbode op de echte solden. Gedurende minstens de helft van een seizoen worden promo’s gevoerd op een groot deel van het assortiment.

Als consument word ik kritisch en krijg ik zo stilletjesaan een aversie van al dat promogeweld. Ik zie veel voorbeelden van “fake” promo. Kortingen t.o.v. een zogezegde adviesprijs die gewoon fictief is. “In prijs verlaagd”, maar toch duurder dan vorige week. Ik overweeg een nieuwe televisie voor mijzelf, en dus viel het me op hoe op bol.com een Philips tv voor € 579 wordt verkocht die vorige week € 599 kostte. Een verschil van € 20 (3%), terwijl bol in het kader van Black Friday wel 17% korting claimt!

Daarom is Black Friday voor mij niet meer dan een lege “verpakking” . Ik zie door de bomen het bos niet meer. Ik verdenk de retailers ervan de basisprijs soms gewoon op te trekken met minstens 20%. Ik geloof zijn beloften niet meer.

Met het promobeleid wordt het m.i. net zoals met de claim “keuze”, die een aantal jaren geleden het walhalla van de retail was: ik krijg er stress van.

Ik haak af bij zoveel agressie en koop zeker niet méér, zelfs minder. Ook al als tegenreactie op al dat consumeren. We worden er niet gelukkiger van, de planeet ziet ervan af en ergens worden mensen uitgebuit.

Een retailer zet iets in gang en iedereen volgt, want de oorlog om de share of wallet woedt hevig. De consument lijkt op korte termijn zijn voordeel te halen. Maar, om de kosten te dekken en de marge te verhogen, ziet de retailer zich aangewezen op ondoorzichtige en slinkse praktijken, zoals het verhogen van de basisprijs of oneerlijke (of toch op zijn minst onethische) communicatie. Uiteindelijk wint dus niemand – en al helemaal niet de consument.

Heb jij ook vragen rond marketing  & brand strategy? Neem dan hier contact op!


Geschreven door Caroline Vervaeke, managing consultant bij BrainTower.